มีหลายท่านอ่านลิ้งก่อนหน้านี้แล้วงงว่าผมแปลถึงไหนแล้ว ผมเลยเขียนเสริมให้ครับ
เกริ่นนำก่อนนะครับผมจะเล่าเรื่องย่อแปดปีให้หลังจนถึงกู้ไห้พาลั่วอินหนีออกจากค่าย เพราะลั่วอินเจ็บหนักจากการฝึก แล้วก็ตามลิ้งเลยนะครับ ผมเล่าตามที่จำได้นะครับ ไม่ละเอียดมากมาย ผิดถูกต้องขออภัยด้วยนะครับ
หลังเหตุการณ์อุบัตติเหตุรถครั้งนั้น ลั่วอินยอมที่จะเดินจากกู้ไห้และสมัครเป็นทหารอากาศ กู้ไห้บาดเจ็บนอนอยู่โรงบาล พอฟื้นขึ้นมาทุกคนก็โกหกว่าลั่วอินตายแล้ว กู้ไห้ไม่เป็นอันทำอะไรถึงสามปีเต็ม จนทุกคนทนไม่ไหว จึงต้องแต่งเรื่องหลอกกู้ไห้ขึ้นมาใหม่ บอกว่าลั่วอินไปเรียนต่อเมืองนอก กู้ไห้ถึงอึดสู้ แล้วไปเรียนต่อเมืองนอก พร้อมทั้งออกตามหาลั่วอินไม่ทั่วโลก หลังจากเรียนจบ กู้ไห้ก็ได้เปิดบริษัทบริการวางระบบคอมและการสื่อสารให้ทางกองทัพจีนและบริษัทเอกชน โดยบริษัทของกู้ไห้รับเฉพาะผู้หญิง และมีเยี่ยนหย่าจิ้งเป็นรองผู้จัดการและผู้ช่วยส่วนตัว ในบริษัทใครๆคิดว่าทั้งสองเป็นแฟนกัน ส่วนลั่วอินหลังเข้ากองทัพก็มีผลงานโดดเด่นจนได้เลื่อนเป็นได้รองหัวหน้าหน่วย เป็นทหารอากาศอนาคตไกล มีลูกน้องคนสนิทชื่อหลิวชง ในวันหนึ่งลัวอินไปหาหยางเมิ่งที่สถานตำรวจที่หยางเมิ่งปรำจำการอยู่ (หยางเมิ่งเป็นตำรวจ) และกู้ไห่พอดีต้องมาทำเรื่องดำเนินเอกสารทางราชการที่สถานตำรวจเดียวกัน ทั้งสองเจอกันครั้งแรกในรอบแปดปี และทะเลาะเถียงกันจนหยางเมิ่งต้องเข้ามาห้าม และแยกย้ายกันไป ไม่กี่วันต่อมากู้ไห่ได้จัดงานฉลองครบรอบบริษัทที่โรงแรมเดียวกับที่ลั่วอินได้ไปร่วมงานของกองทัพ ทั้งสองเจอกันได้งานและมีปากเสียงกัน และชกต่อยกันขึ้น เมื่อกู้ไห้รู้ว่าลั่วอินอยู่ในกองทัพ แน่นอน ยังไงก็ต้องตามกลับมาให้ได้ กู้ไห้ทำทีเข้าไปเสนองานงานร่วมมือกับกองทัพ เพื่อเจอกับลั่วอิน แล้วบังเอิญลั่วอินก็ได้รับมอบหมายงานประสานงานนี้เช่นกัน ทั้งสองเลยต้องเจอกันบ่อย แต่มีโอกาสปรับความเข้าใจกนมาถึง แต่ก็ยังไม่วายทะเลาะกัดกันตลอดที่เจอหน้ากัน กู้ไห้มั่งได้มาโอกาสเข้าไปห้องพักของลั่วอิน ลั่วอินไปบริษัทและบ้านกู้ไห้ กู้ไห้เห็นว่าลั่วอินชอบกินแต่อาหารขยะ ของไม่มีประโยชน์ เลยสั่งให้คนส่งอาหารที่กู้ไห้ทำเองมาให้ลั่วอินทุกวัน แต่ทั้งสองก็ยังเข้าใจผิดหึงกันไปมา หย่าจิ้งผู้ช่วยกู้ไห้ ขอกู้ไห้แต่งงานหลอกเพื่อให้แม่ที่เป็นมะเร็งจากไปอย่างสงบ กู้ไห้รับปาก ด้านลั่วอินยอมไปดูตัวตามที่แม่ขอ ได้รู้จักกับตี๋ซวง ตี๋ซวงเป็นพนักงานบัญชีในบริษัทกู้ไห้ หลังหย่าจิ้งขอไปดูและแม่ที่ป่วย กู้ไห้ก็ขาดคนช่วย อารมณ์ที่หึงลั่วอินเลยแกล้งตี๋ซวงให้มาแทนหย่าจิ้ง โยนงานให้ทำจนไม่มีเวลาได้คุยกับลั่วอิน ลั่วอินมาต่อว่ากู้ไห้ กู้ไห้บอกว่าหวังดีกับพี่สะใภ้ อยากให้ได้ดี ลั่วอินพูดไม่ออก ในวันที่กู้ไห้แต่งงาน ลั่วอินกำลังจะขึ้นรถไปร่วมงานแต่ง แต่พอดีมีข่าว แจ้งว่ามีเครื่องบินรบศัตรูเข้ามาได้เขตน่านฟ้าของจีน ลั่วอินจึงอาสา ไปสู้รบ ได้ขณะที่บินและยิงสู้ทางอากาศ เครื่องบินลั่นอินถูกยิงตก ลั่วอินกระโดดร่มออกมาทัน แต่ติดอยู่ในป่าลึก ในขณะเดียวกันกู้ไห้ก็กังวลใจทำไมลั่วอินยังไม่มีงาน จนรู้ความจริง จึงยกเลิกงานแต่ง และขับรถออกมาหาลั่วอินทันที กู้ไห้ดูจากที่เครื่องบินตก ลั่วอินน่าจะอยู่ในป่านี้ จึงจอดรถนอกป่า แล้ววิ่งเข้าป่าตามหาลิ้วอินจนเจอกัน ทั้งสองติดอยู่ในป่าหลายวัน และได้ปรับความเข้าใจกัน และกลับมารักกัน ลั่วอินเข้าโรงบาล หลิวชงลูกน้องลั่วอินมักมาเยี่ยมลั่วอินบ่อยๆ จนทำให้กู้ไห้หึง แต่หลิวชงยังไม่รู้ตัว เขาเข้าใจว่าทั้งสองเป็นเพียงผู้ร่วมงานกัน ยังบอกกู้ไห้ลำบากแล้ว ให้กู้ไห้กลับไปได้ กู้ไห้เลยจัดหนักหลิวชง จับหลิวชงห้อยหัวและบอกหลิวชงลั่วอินเป็นของเขาคนเดียวใครก็ห้ามแตะ จนหลิวชงกลัว ลั่วอินขอให้กู้ไห้ปล่อยหลิวชง หลิวชงจึงไม่กล้าอีก หลังลั่วอินออกจากโรงบาลตี๋ซวงเข้าใจทุกอย่างและเป็นคนยอมถอยไปเอง ส่วนหย่าจิ้งหลังวันที่ยกเลิกงานแต่งไม่นานแม่ก็เสีย หย่าจิ้งจึงไม่มีความจำเป็นต้องแต่งอีกและกลับมาทำงานตามเดิม และในค่ายมีหัวหน้าคนใหม่มาประจำการ ตั้งแต่คืนกลางดึกคืนแรกที่มาดึงค่ายก็เรียกทุกคนรวมพล และให้ฝึกสารพัดติดๆกันถึงสามวัน จนทุกคนกลัวต่างหัวหน้าโจว มีเพียงลั่วอินไม่กลัว โจวสังเกตลั่วอินต่างจากคนอื่น จึงชอบลั่วอิน และให้ลั่วอินฝึกหนักกว่าคนอื่นๆ คนลั่วอินเหนื่อยแทบไม่ไหวและมีแผลตามตัวมากมาย กู้ไห้มาเห็นลั่วอินได้สภาพนี้ ก็โมโหรีบลั่วอินโดยไม่บอกใคร และขอให้แม่ลั่วอินช่วยพูดกับพ่อตนเรื่องลั่วอินหนีออกจากค่าย แม่ลั่วอินจึงไปพูดกับพ่อกู้ไห้แก้ตัวแทนว่าตนเป็นคนขอให้ลั่วอินกลับมาเยี่ยมตนบ้าง พ่อกู้ไห้จึงช่วยคุยกับทางค่ายให้
ปล.หยางเมิ่งเป็นตำรวจ ลัวอินยังติดต่อบ้าง ไปหาที่สถานีตำรวจบ้าง ส่วนโหยวฉีหายไปเลย เจออีกทีตอนกู้ไห้กับลั่วอินไปซื้อของฝากเยี่ยมพ่อลั่วอินที่ห้าง โหยวฉีเป็นดารา
CD ;https://www.facebook.com/groups/heroinTH/permalink/1521887938107914/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น